عیب پوشی

ضد عیب جوئی ، عیب پوشی است ، آن از بزرگترین شاخه ای خیر خواهی است، و در فضیلت و شرافت پرده پوشی همین بس است که یکی از اوصاف خدای سبحان است واز شدت اعتنای الهی در پوشیدن بدیها و زشتیها این است که ثبوت بدترین فواحش را که زنا باشد به نحوی مقرر فرمود که بسیار کم اتفاق می افتد که ثابت شود بنا بر شرائطی که دارد.

عیب پوشی در روایات اسلامی

رسول خدا (صلی الله علیه وآله) :« من ستر علی‌مسلم، ستره الله فی الدنیا وآلاخره »(۱)
«هر که بر عیب مسلمان‍ی پرده پوشد خداوند در دنیا وآخرت عیب او را بپوشاند ».
 و نیز فرمود:« لا یستر عبد عیب الا ستره الله یوم القیامه»(۲)
 هیچ بنده ای عیب بنده دیگر را نپوشاند مگر اینکه خدا در قیامت عیب او را بپوشاند.

وفرمود:« لا یری‌ امرؤ من اخیه عوره فیسترها علیه الا دخل الجنه»(۳)
هیچ فردی عیبی از برادر مسلمانش نبیند که آن را بپوشاند ، مگر این که به بهشت درآید.

همانا بنگر که خدای تعالی چگونه بر امر گناهکاران بندگان خود در دنیا پرده افکنده وراه کشف آن را تنگ و سخت کرده است. وچنین مپندار که از پرده پوشی پروردگار در آخرت محروم باشی، که در حدیث وارده است که :« هرگاه خدای تعالی عیب و راز بنده را بپوشاند کریمتر از آن است که در آخرت آن را آشکار سازد، واگر در دنیا پرده از آن بردارد کریمتر از آن است که دوباره در آخرت آن را ظاهر گرداند.» (۴)

ونیز وارد شده است که :« در قیامت بنده ای را می آورند که گریزان است ، خدای سبحان که چرا گریه می کنی؟ می گوید گریه می کنم بر آنچه از عیوب و بدیهای من در نزد آدمیان و فرشتگان آشکار خواهد شد . خداوند می فرماید: ای بنده من تو را در دنیا با کشف عیوب واعمال ناشایست  تو رسوا نکردم ، وحال آنکه گناه می کردی و می خندیدی ! چگونه امروز تورا رسوا می کنم وحال آنکه معصیت نمی کنی وگریانی.» (۵)

ودر خبر دیگر آمده است که: « رسول خدا ( صلی الله علیه وآله ) از خدای سبحان در خواست می کند که امت او را در حضور فرشتگان وپیامبران ودیگر امتان محاسبه نکند تا عیبهای آنها بر اسیشان ظاهر نگردد بلکه طوری آنها زامحاسبه کند که بجز خدای سبحان و پیغمبر او دیگری بر گناهانشان  آگاه نشود ، وخطاب الهی رسد که: ای حبیب من به بندگان خود از مهربانترم ، چون تو روا نداری که عیوب ایشان نزد تو آشکار شود من روا ندارم که بر تو نیز ظاهر گردد من خود به تنهائی آنان را محاسبه می کنم چنانکه جز من کسی بر لغزشهایشان آگاه نشود».(۶)

پس وقتی عنایت خدای سبحان در پوشیدن عیوب بندگان تا این حد باشد ای بیچارهء مبتلی به انواع عیوب و گناهان به کدام حق پرده از عیوب بندگان خدا بر می داری با اینکه تو خود همانند آنها به انواع عیوب و لغزشها گرفتاری !
بیندیش که اگر کسی گناه یا عیبی از تو را در پیش مردم فاش کند حال تو چگونه خواهد بود، حال دیگران را هم در افشای گناهان وعیوب آنها برخود قیاس کن.
واز اخبار و تجربه روشن و واضح است که : هر دیگری را رسوا کند خود نیز رسوا می شود پس ای دوست من بر خود رخم کن وبه پروردگار خود تاسی جوی ، وبر عیوب دیگران پرده افکن

                                همه عیب خلق دیدن نه مروت ومردی
                              
                                 نگهی به خویشتن کن که همه گناه داری

۱- جامع السعادات؛ج۲، ص۲۰۹.
۲- همان.
۳- همان .
۴- همان .
۵- همان.
۶- همان.

برگرفته از کتاب جامع السعادات مرحوم نراقی .