duzakh

امام علی علیه السلام

دوزخ سرانجام افراط کنندگان (و از حدّ گذرندگان) است. (غررالحکم ، باب دوزخ)

بپرهیزید از آتشى که گرمى آن سخت و گودى آن دور و زیور هاى آن آهن است. (غررالحکم ، باب دوزخ)

بپرهیزید از آتشى که خروشش آماده ، زبانه ‏اش سخت و عذابش همیشه تازه است. (غررالحکم ، باب دوزخ)

همان دوزخ براى کیفر کافی است. (غررالحکم ، باب دوزخ)

سرانجام کافر ، دوزخ است. (غررالحکم ، باب دوزخ)

سخت است جایگاهش ، اطراف و جوانبش تاریک و ظلمانى ، دیگ هایش جوشان ، اوضاع و احوالش سخت وحشتناک است. (غررالحکم ، باب دوزخ)

از دوزخ رهایى نیابد مگر آن کس که عمل آن را واگذارد. (غررالحکم ، باب دوزخ)

این پوست نازک را شکیبایى بر آتش دوزخ نیست. (غررالحکم ، باب دوزخ)

خیرى که پس از آن دوزخ باشد خیر نیست. (غررالحکم ، باب دوزخ)

آتشى است که صداى زبانه ‏هایش وحشت ‏زا ، و شراره‏اش تا دل آسمان بالا رود ، زبانه ‏اش برافراشته و روشن ، شعله ‏هایش فروزنده ، خروشش خشمناک ، خموشى ‏اش بسیار دور از انتظار ، آتشگیره ‏اش شعله‏ ور ، بیم آن ترساننده است. (غررالحکم ، باب دوزخ)

کسى که به دوزخ در آید بدبختى او همیشگى است. (غررالحکم ، باب دوزخ)

اعزامیان به دوزخ براى همیشه در عذاب‏ و شکنجه‏ اند. (غررالحکم ، باب دوزخ)

آنها که در آتشند از آن خارج نشوند و براى آزاد ساختن اسیرانش فدیه نپذیرند ، زنجیر هایش گسسته نگردد ، مدتى براى آن تعیین نشده تا سر رود و نه سر آمدى تا فرار رسد. (غررالحکم ، باب دوزخ)