امام علی - علیه السلام - فرمود: عیب جویی، از زشتترین عیبها و بدترین گناهان است.
امام علی - علیه السلام - فرمود: باید منفورترین مردم نزد تو و دورترین آنها از تو کسی باشد، که بیش از همه عیب جوی مردم است.
امام صادق - علیه السلام - فرمود: هر گاه دیدید بنده گناهان مردم را میجوید و گناهان خودش را از یاد برده است، بدانید که گرفتار مکر خدا شده است.
پیامبر اکرم - صلی الله علیه وآله - فرمود: خوشا به حال آن کس که عیب خودش، او را از پرداختن به عیب های برادران مؤمنش باز دارد.
امام علی - علیه السلام - فرمود: خوشا به حال آن کس که عیب خودش، او را از پرداختن به عیب های مردم باز دارد.
امام علی - علیه السلام - فرمود: بهترین مردم کسی است که عیب های خودش، او را از عیب های مردم باز دارد.
امام صادق - علیه السلام - فرمود: سودمندترین چیزها برای آدمی، این است که در رسیدگی به عیب های خود بر مردم پیشی گیرد.
امام علی - علیه السلام - فرمود: آگاهی تو از عیب های خودت، باید مانع از آن شود که از مردم عیب جویی کنی.
امام علی - علیه السلام - فرمود: کسی که در جستجوی عیب های مردم است، باید از خودش شروع کند.
امام علی - علیه السلام - فرمود: خردمندترین مردم، کسی است که به عیب های خود بینا و نسبت به عیوب دیگران کور باشد.
امام علی - علیه السلام - فرمود: کسی که عیب خود را ببیند، از پرداختن به عیب دیگران باز ایستد.
امام علی - علیه السلام - فرمود: هر که بینای عیب خود باشد، از هیچ کس عیب جویی نکند.
امام علی - علیه السلام - فرمود: زنهار که از مردم خرده گیری و با نفس خودت مدارا کنی که در این صورت گناهت بزرگ شود و از پاداش محروم گردی.