عدالت
یکى از خصوصیات حضرت
على علیه السلام این بود که بیت المال را به طور مساوى
میان مردم تقسیم مى کرد و بین مسلمانان تبعیض قایل نمى شد؛ این امر باعث
شده بود، برخى از طرفداران تبعیض و انحصار طلب ها به معاویه بپیوندند.
عده اى از دوستان على علیه السلام به حضور حضرت رسیدند و گفتند:
- چنانچه افراد سیاس و انحصار طلبها را با پول راضى کنى ، براى پیشرفت
امور
شایسته تر است . امام على علیه السلام از این پیشنهاد خشمگین شد و فرمود:
- آیا نظرتان این است به کسانى که تحت حکومت من هستند ظلم کنم و حق آنان
را
به دیگران بدهم و با تضیع حقوق آنان یارانى دور خود جمع نمایم ؟ به خدا
سوگند! تا دنیا وجود دارد و تا آفتاب مى تابد و ستارگان در آسمان مى
درخشند، این کار را نخواهم کرد. اگر مال ، از آن خودم بود آن را به طور
مساوى تقسیم مى کردم ، چه رسد به اینکه مال ، مال خداست .
سپس فرمود:
- اى مردم ! کسى که کار نیک را در جاى نادرست انجام داد، چند روزى نزد
افراد نااهل و تاریک دل مورد ستایش قرار مى گیرد و در دل ایشان محبت و
دوستى مى آفریند؛ ولى اگر روزى حادثه بدى براى وى پیش بیاید و به
یاریشان
نیازمند شود، آنان بدترین و سرزنش کننده ترین دوستان خواهند شد.
بحارالانوار جلد 41 صفحه 108 و 111
